نام کتاب: گوش کن – جانِ کلام را دریاب، راه جدیدی به جلو پیدا کن | نویسنده: بوبِت باستِر | مترجم: فاطمه حسینی سارانی | انتشارات: یساولی
بخش‌هایی از کتاب:
1- چرا وقتی کسی به حرف‌های‌مان گوش می‌دهد، خوب توجه می‌کند، و وقت و توجهش را به ما اختصاص می‌دهد، متعجب یا حتی قدردان او می‌شویم؟ چطور این عمل ابتدایی و قدیمی‌ترین حس از حواس‌مان به چنین کالای نایابی در جهان تبدیل شده است؟
2- وقتی تصمیم می‌گیرید به دیگران و دنیا توجه کنید، انگار یک نوع گیرنده را به کار می‌اندازید. گوش‌های شنوایی را، با روشی کاملا جدید و موثر پرورش می‌دهید؛ با پرورش گوش‌ها به شنیدن، آگاهی‌تان از محیط بیشتر می‌شود.
3- وقتی گوش‌دادن را یاد بگیرید، برای همیشه تغییر می‌کنید. با این کار بسیار بهتر می‌شوید. گوش‌دادن کاری روزمره، اما در عین حال عادی و با شکوه است. به علاوه، این کار بسیار سخاوتمندانه است.
4- گوش‌دادن وقت‌گیر است. باید مکث کنید و خودتان را با توجه تمام، در اختیار فرد دیگری بگذارید. اگر صادقانه نگاه کنیم، گاهی چنین کاری، کسالت‌بار است. شاید مسئله‌ی دیگران شما را اذیت کند؛ یا شاید آن‌ها سردرگم و دچار ناراحتی عاطفی باشند. ولی مواقعی هست که مهمترین کاری که از دستتان ساخته است، گوش‌دادن خواهد بود.
5- با گوش‌دادن، دنیای پنهان، خود را نمایان می‌کند.
دیدگاهتان را بنویسید